Cztery rodzaje narratora

Narracja to taki sposób pisania, który manifestuje się w prozie. Co prawda zdarzają się typy utworów lirycznych, w których możliwe jest dodanie komponentu w formie zwiększonej opisowości, i wtedy w wierszu dopuszcza się głos narratora, ale to specyficzne, czyli wyjątkowe, a więc rzadkie sytuacje. Narrator może pojawić się również w niektórych sztukach teatralnych, a odnosząc się ściśle do procesów pisarskich – w scenariuszach i scenopisach. Mówiąc zaś o narracji w literaturze, zwykle mamy na myśli narratora obecnego w utworach prozatorskich, epickich – czyli utworach takich jak powieść, minipowieść, nowela czy opowiadanie.

Czytaj dalej „Cztery rodzaje narratora”

Czym jest prawda w literaturze?

Bram Stoker rozpoczyna swoją najbardziej znaną powieść Dracula wstępem:

Kolejność, w jakiej przedstawiono poniższe zapiski, stanie się dla czytelnika jasna w toku lektury. Pominięto wszystkie szczegóły nieistotne dla sprawy, by ta opowieść, w której prawdziwość dziś i tak już niemal nie sposób uwierzyć, obejmowała wyłącznie suche fakty. Żadna ze składających się na nią relacji dotyczących przeszłych wydarzeń nie może być przy tym obarczona jakimikolwiek błędami wynikającymi ze słabości ludzkiej pamięci, bowiem wszystkie notatki sporządzane były na bieżąco, chociaż każda z nich prezentuje jedynie punkt widzenia i zakres wiedzy jej autora.

Ten, można powiedzieć, tekst poboczny, rodzaj autorskiego wyjaśnienia, ma bardzo ważny wymiar nie tylko dla samej powieści, ale przede wszystkim dla rozważań na temat tego, co jest prawdą w literaturze.

Czytaj dalej „Czym jest prawda w literaturze?”

Pisarskie blokady – precz na dno szuflady!

Co pewien czas do mojej skrzynki wpada pytanie: „Justyno, czy pisałaś już na blogu o tym, jak zwalczać pisarskie blokady?”. Odpowiedź za każdym razem brzmi: nie. Bo nie spodziewałam się, że kiedykolwiek się na ten temat wypowiem… Jesteś ciekaw, dlaczego zmieniłam zdanie? To zapraszam do czytania!

Czym są pisarskie blokady?

Przyznam się, że nigdy nie uznawałam pojęcia pisarskich blokad. Zawsze uważałam, że pisarz pisze „bez przerwy” (biorę w cudzysłów, bo zdrzemnąć się od czasu do czasu musi każdy, tak samo jak zjeść kanapkę i wyprać bieliznę).

Czytaj dalej „Pisarskie blokady – precz na dno szuflady!”

W niezwykłym świecie realizmu magicznego

Nie jestem ekspertem, a ten artykuł nie jest rozprawą doktorską. To po prostu próba przybliżenia młodym pisarzom estetyki, zwanej realizmem magicznym. Skąd ten pomysł? Zdaję sobie sprawę, że dla wielu młodych ludzi, ukształtowanych przede wszystkim na rodzimej literaturze (która z naturalnych względów stanowi większość kanonu lektur omawianych przez kilkanaście lat edukacji szkolnej), skupiającej się na kwestiach narodowo-wyzwoleńczych i pokrzepianiu serc, etosie pracy, religii i gloryfikowaniu narodu lub jednostek, by skończyć na tematach obyczajowych i społecznych, znajomość estetyki realizmu magicznego jest niewielka. Czytaj dalej „W niezwykłym świecie realizmu magicznego”